11 Ιουνίου 2012

Sweet raptured life, it ends here tonight... or not?

Καλησπέρα κι από εμένα! Ακολουθώντας το παράδειγμα του Ελεαννουμπίου ήρθα κι εγώ να μας καλωσορίσω στο νέο μας κοινό μπλογκ και πω σε όσους άλλους ασχολούνται με τη μπλογκόσφαιρα "καλώς σας βρήκαμε". 

Aχ, κάθομαι τόση ώρα και κοιτάω την οθόνη του υπολογιστή μου δίχως να ξέρω για τι και πως να γράψω. Είναι κρίμα, που ενώ έχω τόσα πολλά να πω, δεν είμαι ταλαντούχα στο να τα εκφράζω. 
Χμ, ας πω δυο λογάκια για το μπλογκ και τα κορίτσια τότε ^-^
Είχαμε και οι τρεις ξεχωριστά και ολόδικά μας μπλογκς κάποτε (άσχετο που η αγαπητή Λοστ Ντρίμερ έχει ακόμη), διαφορετικά που όμως έκλεισαν για τον ίδιο λόγο: μια νέα αρχή. Τι πιο απλό και εύκολο για να αφήσεις τα πάντα γύρω σου και να αναδυθείς από το κενό, από το να αφήσεις όλα όσα σε στεναχώρησαν ή νοσταλγείς κλειδωμένα σε ένα παλιό σεντούκι ή στην περίπτωσή μας ένα αμύθητο μπλογκ; Όπως και να'χει σε αυτό το μπλογκ θα δημοσιεύουμε κατά κανόνα όμορφα κείμενα. Ή έτσι υποσχέθηκα στον εαυτό μου. Ή θα προσπαθήσω στη τελική. ^^ Όμορφα κείμενα. Ψυχολογικά απωθημένα σε συσκευασία άποψης, που ξέφυγαν απ'το περιθώριο και τον περίγελο και βρίσκουν χώρο. Όπως και να'χει, ένα χαμόγελο είναι αρκετό και δεν το λέω απλά για να το πω. Με ένα χαμόγελο κάνεις και τους άλλους να χαμογελάνε και φυσικά περνάς στους άλλους ένα ευχάριστο μήνυμα. Λόγου χάρη, πριν μερικές μέρες, γράφαμε αρχαία. Ένας συμμαθητής μου, ο Β., κάθε 3'' με σκουντούσε για να του δώσω τις απαντήσεις. Μετά από λίγο εγώ άρχισα να νευριάζω και γυρνάω και του λέω "Θες κάτι;" κι εκείνος με κοιτούσε έκπληκτος, πραγματικά. Δεν κατάλαβα γιατί και όταν τον ρώτησα μου λέει "Πρώτη φορά σε βλέπω να θυμώνεις!" και γέλασα. Μετά του έδωσα όσες απαντήσεις ήθελε, γιατί με εξέπληξε ευχάριστα το σχόλιό του, δεν ξέρω. Ένιγουέι, αυτό που προσπαθώ να πω, είναι πως ένα όμορφο χαμόγελο, μας ομορφαίνει. 
Όπως και να'χει πιστεύω ότι αυτό το μπλογκ θα το γεμίσουμε με χαρούμενες και συχνές αναρτήσεις! ^_^
Είναι καλό που το γράφω με δυο... ποια είναι η καταλληλότερη λέξη για να τις χαρακτηρίσω; Α ναι! Φίλες μου. Με έχουν ενθαρρύνει και στηρίξει περισσότερο από πολλές "φίλες μου" που έχω δίπλα μου και ξέρω ότι εάν ρωτήσουν 'τι κάνεις;' θα ενδιαφέρονται πραγματικά και εάν τους πεις 'όχι καλά' θα ρωτήσουν τον λόγο και όχι από απλό καθήκον. Μμμ τέλος πάντων, φοβάμαι ότι θα καταντήσω γραφική και κλισέ, οι ίδιες ξέρουν ότι τις αγαπάω, οπότε ως προς την συνεργασία let's share some fruitful memories :D

Να σας μιλήσω για εμένα; Μμμ φοβάμαι ότι τα έχω πει ήδη πάρα πολλές φορές. Αλλά αυτό που με αποθαρρύνει κυρίως από το να αρχίσω να μιλάω για τον εαυτό μου είναι πως θα σας τα αραδιάσω όλα μαζικώς. Οπότε θα μείνω για λίγο ακόμη η Ιζαμπελ.^^

Μια μικρή μικρούτσικη αναρτησούλα έτσι για αρχή! *_*

"My Last Breath"


hold on to me love
you know i can't stay long
all i wanted to say was, "I love you and I'm not afraid"
can you hear me?
can you feel me in your arms?
~
[Chorus:]
holding my last breath
safe inside myself
are all my thoughts of you
sweet raptured light it ends here tonight
~
i'll miss the winter
a world of fragile things
look for me in the white forest
hiding in a hollow tree (come find me)
i know you hear me
i can taste it in your tears
~
[Chorus]
~
Closing your eyes to disappear,
You pray your dreams will leave you here;
But still you wake and know the truth,
No one is there...
~
Say goodnight,
Don't be afraid,
Calling me, Calling me as you fade to black.
~
(Say goodnight) Holding my last breath
(Don't be afraid) Safe inside myself
(Calling me, calling me)
  Are all my thoughts of you?
Sweet raptured life, it ends here tonight

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αχ... Τι ωραια που τα γραφεις ρε Μαρια ... !
Λοιπον Καλες Αναρτησεις και απο δω ..

Σι γιου...

Ismene είπε...

Μαράκι, γράφεις πάρα πολύ ωραία! <3

Ωραία ανάρτηση! (:

Isabelle είπε...

Music,
ευχαριστώωω, βασικά ευχαριστούμε όλες μαζί!
να'σαι καλάα! ^_^

Isabelle είπε...

Caroline,
Χανδράκι τι καλή! Φιλάκια! *_*