Βασικά δεν είχα σκοπό να γράψω κάτι ακόμα, αλλά κάποιες θα με σκοτώσουν αν δεν γράψω ^_^
Θα πρωτοτυπήσω λοιπόν, και θα πω κι εγώ για τα κορίτσια. Η Ελεάννα είναι το παραμπατάι μου,και αυτή η λέξη τα λέει όλα. Έχουμε περάσει πολλές καμμέεενες ώρες, με γέλια, με δάκρυα, με λαλαλα. Και έχω παρατηρήσει πόσο εύκολο είναι να κάνεις κάποιον να χαμογελάσει με ένα απλό λαλαλα.
Λαλαλα λοιπόν για την Ελεάννα^_^
Το Μαράκι, από την άλλη είναι η sugarmade μου<3 Είναι τόσο γλυκιά και καλή <3 Αχ,δεν ξέρω τι άλλο να πω-.-
Τα δυο αυτά κορίτσια,λοιπόν, είναι από τα απειροελάχιστα άτομα που μπορώ να αποκαλώ φίλες, από τους λίγους που πραγματικά μπορώ να μιλήσω, χωρίς να προσπαθώ να αποδείξω ότι είμαι κάποια. Μπορώ να είμαι απλά εγώ, κάτι που με τους περισσότερους δεν μπορώ να κάνω. Τις αγαπάω και τις δύο άπειρα, και δεν έχω σκοπό να της αφήσω ποτέ <3
Νομίζω πως με τις 3 μας να γράφουμε εδώ, το αποτέλεσμα θα είναι απλά υπέροχο. :)
2 σχόλια:
Και εγω το ιδιο νομιζω Κατερινα μου ...
Ρε ειστε τοσο δεμενες .. Τι καλαα !
Aικατερινούλα μου, μου άρεσε πολύ η ανάρτηση! ^_^
Περιμένουμε κι άλλες αναρτήσεις κοριτσάρες και σύντομα!
Δημοσίευση σχολίου